2024-03-22
Coraz więcej firm, z myślą o minimalizacji ryzyka utraty płynności finansowej, korzysta z zewnętrznych instrumentów finansowych. Najpopularniejszymi dostępnymi opcjami są fortfaiting oraz faktoring. Chociaż te rozwiązania są często ze sobą utożsamiane, istnieją między nimi zasadnicze różnice. Zobacz jakie i sprawdź, która forma wsparcia będzie odpowiednia dla Twojego biznesu.
Forfaiting jest formą finansowania przedsiębiorstw, która wiąże się z wykupem terminowych należności dotyczących transakcji międzynarodowych zawieranych między eksporterem a importerem. Należności te stają się wekslami.
Co ważne, zakup należności przez forfaitera (instytucję wykupującą ją od eksportera) wyłącza prawo regresu. Oznacza to, że instytucja uzyskuje pełnię praw do należności. W procesie tym biorą udział cztery strony:
Forfaiting to stosunkowo długa procedura, która przebiega w kilku etapach.
Forfaiting przynosi wiele korzyści. Przede wszystkim:
Z tego powodu na forfaiting decyduje się coraz większa grupa przedsiębiorców.
Faktoring i fortaiting działają na podobnych zasadach. Oba funkcjonują na mocy tzw. umów nienazwanych i pozwalają firmie dostarczającej usługi lub produkty innemu podmiotowi uzyskać za nie zapłatę z wyprzedzeniem. Dotyczą wierzytelności, których termin płatności nie upłynął. Należna kwota jest najczęściej wypłacana przez bank lub inną instytucję, która udziela tej formy finansowania. Dlatego zarówno forfaiting, jak i faktoring pomagają firmom utrzymać płynność finansową. Istnieją między nimi jednak bardzo znaczące różnice.
Lista różnic między forfaitingiem i faktoringiem jest dość długa. Oto najważniejsze kwestie.
Faktoring jest stosowany przede wszystkim w transakcjach krajowych. Natomiast forfaiting dotyczy przede wszystkim transakcji międzynarodowych.
Umowa forfaitingu zawsze dotyczy konkretnej, pojedynczej wierzytelności. Natomiast faktoring może przybrać formę długoterminowej współpracy i obejmować dużą liczbę faktur.
Faktoring jest rozwiązaniem przeznaczonym dla firm z każdego sektora, w tym dla MŚP. Forfaiting jest najczęściej wykorzystywany przez duże przedsiębiorstwa działające na rynku międzynarodowym. Zazwyczaj ta usługa wiąże się też z wyższą wartością wierzytelności.
Forfaiting nie zakłada regresu, a zatem sytuacji, w której firma sprzedająca wierzytelność "zostanie z długiem" niespłaconym przez importera. Forfaiter przejmuje na siebie pełną odpowiedzialność. Przy faktoringu, w zależności od wariantu, pojawia się opcja regresu.
Forfaiting zazwyczaj wiąże się z wyższymi kosztami niż te wynikające z umowy faktoringu. Powód jest prosty: pierwszy instrument dotyczy transakcji międzynarodowych i nie zakłada regresu płatności.
Kiedy zatem wybrać forfaiting, a kiedy faktoring? Gdy potrzebujesz zabezpieczenia transakcji międzynarodowej, sprawdzi się to pierwsze rozwiązanie. Natomiast drugi instrument to dobra opcja przy transakcjach krajowych. W razie wątpliwości co do tego, której formy wsparcia potrzebujesz, skonsultuj się np. z bankiem. Eksperci pomogą Ci lepiej poznać różnice pomiędzy tymi narzędziami i postawić na korzystniejszą opcję.
Posiada niemal 15-letnie doświadczenie w branży. Tematyka windykacji należności, finansów i bankowości oraz prawa jest jej szczególnie bliska. Jest autorką licznych publikacji poświęconych m.in. prawom dłużnika i wierzyciela oraz instrumentom finansowym różnych typów.
Zostaw swoje dane, a skontaktujemy się z Tobą jak najszybciej