2024-01-22
Pojęcie wierzytelności pojawia się w dyskusji znacznie rzadziej niż słowo "dług". Tymczasem oba te określenia, chociaż nie są tożsame, odnoszą się do tej samej kwestii, tyle że z dwóch przeciwnych perspektyw. Czym zatem jest wierzytelność, jak można nią zarządzać i kim jest wierzyciel? Wyjaśniamy.
Wierzytelność jest pojęciem stosowanym w przepisach prawa, m.in. w Kodeksie cywilnym. Czym dokładnie jest? Przeciwieństwem długu, czyli prawem do żądania spełnienia określonego świadczenia. Przysługuje ono wierzycielowi wobec dłużnika i może przybrać różne formy.
Wierzytelnością jest więc np. dla banku zobowiązanie zaciągnięte wobec niego przez klienta, który wziął w tej instytucji kredyt. Będzie nią też należność do zapłaty przez kontrahenta z tytułu wystawionej mu faktury.
Termin "wierzytelność" jest mylnie utożsamiany nie tylko z długiem. Często używa się go zamiennie z należnością. Te pojęcia są do siebie zbliżone, jednak to drugie:
jest stosowane w rachunkowości, a nie w przepisach prawa;
dotyczy uprawnienia do otrzymania świadczenia pieniężnego albo rzeczowego od dłużnika w określonym terminie;
w rachunkowości firm odnosi się wyłącznie do pieniężnych świadczeń od dłużnika, których uregulowanie jest przewidziane w budżecie firmy.
Należność jest więc pojęciem węższym od wierzytelności. A to "posiadanie" wierzytelności daje różnego rodzaju uprawnienia, np. związane z windykacją długów czy cesją praw majątkowych.
Wierzytelność to bardzo szerokie pojęcie, w ramach którego można wyróżnić rozmaite kategorie. Wymienia się więc np. takie określenia jak:
wierzytelność bankowa – każda, w której wierzycielem jest bank (np. pożyczka);
wierzytelność ubezpieczeniowa, która jest związana ze stosunkiem ubezpieczenia pomiędzy ubezpieczonym a towarzystwem;
wierzytelność zabezpieczona, np. przy pomocy hipoteki, i niezabezpieczona;
wierzytelność wymagalna – taka, w przypadku której upłynął termin płatności i niewymagalna (gdy nie ma jeszcze obowiązku jej spłaty przez dłużnika).
Bez względu na typ wierzytelności, wierzyciel ma prawo dokonać jej cesji.
Zgodnie z przepisami wspomnianego już Kodeksu cywilnego jest możliwa cesja wierzytelności. To czynność, którą potocznie nazywa się sprzedażą długu. Da się ją przeprowadzić w odniesieniu do wierzytelności majątkowych, a zatem np. faktur nieuregulowanych przez kontrahenta, niespłaconych pożyczek bankowych czy innych zobowiązań.
Takie rozwiązanie jest stosowane przez wiele podmiotów. Najczęściej sięgają po nie instytucje finansowe i duże korporacje, ale także, coraz chętniej, mniejsze firmy. Cesja wierzytelności może być zastosowana np. jako element:
faktoringu pełnego, a zatem gdy dłużnik nie ma jeszcze obowiązku spełnienia świadczenia, bo termin spłaty nie upłynął;
współpracy z firmą windykacyjną - niektóre podmioty z tej branży oferują możliwość "odkupienia długów" i same zajmują się odzyskaniem należnej kwoty.
W takich kontekstach przeprowadzenie cesji wiąże się zazwyczaj z odzyskaniem większości należnych środków - w krótszym czasie i bez ryzyka konieczności przeprowadzenia windykacji.
Wierzytelność ma charakter prawa majątkowego. Dlatego jego "sprzedaż" przebiega podobnie jak zawieranie umowy odnośnie do ruchomości, nieruchomości czy innych elementów. W praktyce oznacza to, że:
powstanie wierzytelności majątkowej uprawnia wierzyciela do przekazania jej w ręce innego podmiotu;
wierzyciel nie musi uzyskać od dłużnika zgody na przeprowadzenie sprzedaży wierzytelności, ponieważ nie jest on stroną umowy; powinien go poinformować o tym fakcie;
przy cesji nowy właściciel wierzytelności przejmuje wszystkie wynikające z niej roszczenia, np. do uregulowania odsetek czy opłat dodatkowych wynikających z podpisanej przez dłużnika umowy;
dłużnik, który chce spłacić zobowiązanie, powinien się kierować do nowego wierzyciela; formalnie ma dług wobec niego, a nie np. wobec banku, w którym pierwotnie wziął pożyczkę.
Zbycie praw do wierzytelności może się wiązać dla przedsiębiorcy z szeregiem korzyści. Są to przede wszystkim:
szybsze odzyskanie należnych środków finansowych, co jest ważne np. dla firm wystawiających faktury z odroczoną płatnością;
bezpieczeństwo utrzymania płynności finansowej, zwłaszcza gdy wierzytelność jest już wymagalna, a dłużnik nie wywiązuje się ze spłaty i zachodzi konieczność przeprowadzenia windykacji czy egzekucji komorniczej;
uniknięcie procedury windykacji - przejmuje ją na siebie nowy wierzyciel, czy to na drodze polubownej, czy sądowej, włącznie ze zleceniem postępowania egzekucyjnego.
Wierzytelność jest antonimem długu i oznacza prawo do żądania spełnienia określonego świadczenia.
Wierzytelność powstaje np. po zaciągnięciu kredytu w banku czy zamówieniu usług/produktów w danej firmie. Wierzycielami są w takim stosunku zobowiązaniowym odpowiednio bank lub sprzedawca, a dłużnikami - klienci.
Wierzytelność można sprzedać, nie tylko gdy dłużnik nie wywiąże się ze spłaty. Można to zrobić na każdym etapie, bez konieczności informowania osoby zadłużonej.
Warto pamiętać o tych niuansach prawnych, aby świadomie zarządzać przysługującymi wierzytelnościami z myślą o korzyściach biznesowych.
Posiada niemal 15-letnie doświadczenie w branży. Tematyka windykacji należności, finansów i bankowości oraz prawa jest jej szczególnie bliska. Jest autorką licznych publikacji poświęconych m.in. prawom dłużnika i wierzyciela oraz instrumentom finansowym różnych typów.
Zostaw swoje dane, a skontaktujemy się z Tobą jak najszybciej
Informacja o Administratorze danych, celu przetwarzania oraz przysługujących Państwu prawach. więcej...
Napisz do nas msp@big.pl
Zadzwoń (22) 486 56 91 pn-pt: 8:00 - 16:00
Administratorem Państwa danych osobowych jest Biuro Informacji Gospodarczej InfoMonitor S.A. z siedzibą w Warszawie, ul. Zygmunta Modzelewskiego 77a, 02-679 Warszawa (dalej: „BIG InfoMonitor”). więcej...